Τη μέρα μικραίνεις μες στο πλήθος,
μαραίνεσαι και χάνεσαι στο δρόμο
με βλέμμα χαμηλό.
Τη νύχτα πυρώνει το μολύβι-
ντύνεσαι μαχητής, ανήμερος αγέρας,
που 'χει ραμμένη στη σημαία του
ολάκερη πατρίδα από ποιήματα.
μαραίνεσαι και χάνεσαι στο δρόμο
με βλέμμα χαμηλό.
Τη νύχτα πυρώνει το μολύβι-
ντύνεσαι μαχητής, ανήμερος αγέρας,
που 'χει ραμμένη στη σημαία του
ολάκερη πατρίδα από ποιήματα.
© Θοδωρής Βοριάς
Εδώ το ποίημα στην αγγλική γλώσσα μεταφρασμένο από την Μαρία Ανδρεαδέλλη
During the day you shrink into the crowd,
you wither and as you look down
you get lost into the road.
At night your pencil burns-
you get dressed like a combatant, a severe wind
with a whole homeland of poems
sewn on its flag.
you wither and as you look down
you get lost into the road.
At night your pencil burns-
you get dressed like a combatant, a severe wind
with a whole homeland of poems
sewn on its flag.
Από την ποιητική συλλογή "Θοδωρής Βοριάς - Ανιλίνες", "Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου τχ. 108" (2021), εκδόσεις Μπιλιέτο.
Ανιλίνη που περιλαμβάνεται στην τετράτομη ανθολογία "Πινακοθήκη ΄΄Λυρικών΄΄ Ποιημάτων" - [Η ποίησή μας ανθολογημένη από τον Ρήγα έως σήμερα (1796-2021)] που επιμελήθηκαν ο Βασίλης Βασιλικός και ο Πέτρος Γκολίτσης, εκδόσεις Ρώμη, 2021.
Στην "Πινακοθήκη ΄΄Λυρικών΄΄ Ποιημάτων" περιλαμβάνονται: το ποίημα [Γύρω μυρίζει πεθαμένη θάλασσα] από την ποιητική συλλογή "Νυχτερινές επιπλοκές" (2008) και η ανιλίνη [Τη μέρα μικραίνεις...] από την ενότητα "Οι στίχοι είναι σφαίρες" της ποιητικής συλλογής "Ανιλίνες" (2021).
Φωτογραφία: Χειροτέχνημα του Θοδωρή Βοριά (2002).