Γκράφιτι από τον μαντρότοιχο του γηπέδου "Απόλλων Καλαμαριάς"
Άγγελοι
φονιάδες,
τις νύχτες του έρωτα,
τραβούν κάτω απ' τα πόδια σου
τα πεταμένα ρούχα.
Γλιστράνε μέσα τους,
σκοτώνουν
τις τελευταίες σου ανάσες.
Φλέγεσαι και λειώνεις
πάνω από τα νεκρά σου ρούχα,
στάζεις στα μάτια
που σε κοιτάζουν απ’ τα μανίκια,
απ’ τα διαρρηγμένα φερμουάρ.
τις νύχτες του έρωτα,
τραβούν κάτω απ' τα πόδια σου
τα πεταμένα ρούχα.
Γλιστράνε μέσα τους,
σκοτώνουν
τις τελευταίες σου ανάσες.
Φλέγεσαι και λειώνεις
πάνω από τα νεκρά σου ρούχα,
στάζεις στα μάτια
που σε κοιτάζουν απ’ τα μανίκια,
απ’ τα διαρρηγμένα φερμουάρ.
Φεβρουάριος 2007
Δημοσιεύτηκε στο τχ. 5 του περιοδικού ΡΩΓΜΕΣ τον Απρίλιο 2007
Απο το βιβλίο ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ
[β'] Στρατευμένος
Όταν ξαπλώνει, ονειρεύεται
ανθρώπους που παραμένουν άνθρωποι,
κι ύστερα -τόσα χρόνια το ίδιο όνειρο-
μαζεύει σκόρπια κουρέλια αξιοπρέπειας,
να ράψει μια σημαία για το τέλος,
για να σκεπάσει την καρδιά του
στην εξόδιο ακολουθία.
Σεπτέμβριος 2007
Δημοσιευμένο στην ανθολογία ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2012 των εκδόσεων Ιωλκός.
Από την ποιητική συλλογή "Νυχτερινές επιπλοκές"
εκδ. Ερωδιός - 2008