[β']
…Πέρασε μέσα, η πόρτα είναι ψευδαίσθηση
-δεν έχουν ανάγκη απὸ φύλαξη
η σιωπή κι η εγκατάλειψη.
Κάποτε, όταν ξημέρωνε, βολεύονταν η νύχτα
πίσω από τα έπιπλα.
Διαβάζονται εύκολα τα περιγράμματα στον τοίχο:
Εδώ ήταν κρεμασμένο το στρογγυλό ρολόι,
εκεί ήταν η βαριά ντουλάπα
κι εκεί που ακουμπάς,
φαίνεται μια γυναίκα ξαπλωμένη
-ανάμεσα στα σκέλια της χάσκει στεγνή ρωγμή
από δυνατό σεισμό
ή από τον θάνατο της προσμονής.
Τα ίχνη από παλάμες στον τοίχο
μυρίζουν έρωτα.
Τα δωμάτια σ’ αφήνουν να δεις
μονάχα όσα αντέχεις.
© Θοδωρής Βοριάς
Ιανουάριος 2021
Δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο 2021 στο περιοδικό "Το Κοράλλι" τχ.29-30.
Στο περιοδικό Το Κοράλλι τεύχος 29-30 / Απρίλιος - Σεπτέμβριος 2021, ενότητα "Τα έρημα σπίτια γκρεμίζονται τις νύχτες", δημοσιεύτηκαν τα ποιήματα: [Οι τοίχοι των έρημων σπιτιών...], [Πέρασε μέσα, η πόρτα είναι ψευδαίσθηση...], [Ξεφλουδίζαμε την ώχρα στον τοίχο...], [Οι τρύπες στην παλιά ταπετσαρία...], [Πόση απάρνηση χρειάζεται...].
Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο της φωτογράφου Λένας Σιώπη.
