Ξέρεις πως κρύβω
ένα κομμάτι νύχτας
μες στην τσέπη μου.
Αν υπήρχαν παραθύρια,
ένα κομμάτι νύχτας
μες στην τσέπη μου.
Αν υπήρχαν παραθύρια,
τ’ άστρα θα σεργιανούσανε
τα κρεμασμένα όνειρά μου
τα κρεμασμένα όνειρά μου
σ’ ένα καρφί του τοίχου.
Αν υπήρχαν πόρτες
ίσως ερχόταν κάποιος
μ’ ένα πρόσωπο φεγγάρι,
με λόγια νυχτοπούλια,
μαθημένος να τραγουδάει
με τα τριζόνια.
Ίσως ερχόταν μια γυναίκα
βγαλμένη από τ’ αρώματα
της φλαμουριάς.
Μαύρες μορφές κρυφοκοιτάζουν
απ’ τις ρωγμές της νύχτας μου.
Με τη σιωπή μου υφαίνουν όνειρα.
Με τις ανάσες μου ξεγεννάνε τα μυστήριά τους.
Κλέβουν το άρωμα του ύπνου μου
για να ντυθούν.
Θοδωρής Βοριάς
Αύγουστος 2007
Το ποίημα μεταφράστηκε στα ρουμανικά από την από την Edith UNCU και δημοσιεύτηκε στο ρουμάνικο περιοδικό STEAUA DOBROGEI – τχ.53-56 Decembrie 2012
Αν υπήρχαν πόρτες
ίσως ερχόταν κάποιος
μ’ ένα πρόσωπο φεγγάρι,
με λόγια νυχτοπούλια,
μαθημένος να τραγουδάει
με τα τριζόνια.
Ίσως ερχόταν μια γυναίκα
βγαλμένη από τ’ αρώματα
της φλαμουριάς.
Μαύρες μορφές κρυφοκοιτάζουν
απ’ τις ρωγμές της νύχτας μου.
Με τη σιωπή μου υφαίνουν όνειρα.
Με τις ανάσες μου ξεγεννάνε τα μυστήριά τους.
Κλέβουν το άρωμα του ύπνου μου
για να ντυθούν.
Θοδωρής Βοριάς
Αύγουστος 2007
Το ποίημα μεταφράστηκε στα ρουμανικά από την από την Edith UNCU και δημοσιεύτηκε στο ρουμάνικο περιοδικό STEAUA DOBROGEI – τχ.53-56 Decembrie 2012
