Απόψε αντί για το φεγγάρι
άναψα το παλιό καντήλι του πατρικού.
άναψα το παλιό καντήλι του πατρικού.
Τα τριζόνια ψιθύριζαν ένα κλάμα βουβό
σαν της μάνας
τις νύχτες που δεν ήξερε τι κάνω
και που βρίσκομαι.
σαν της μάνας
τις νύχτες που δεν ήξερε τι κάνω
και που βρίσκομαι.
Άνοιξα την εξώπορτα και ξέφυγε το αγόρι
με τα ξύλινα σπαθιά.
Ώρες ώρες η νύχτα δεν περνά
χτυπάει άγρια ο σφυγμός της,
πονάει
όπως σκίζεις την ψυχή
για να ξεθάψεις τη ζωή σου
όπως ξαναγυρνάς ηττημένος
τσαλακωμένος πια
κι αποζητάς την ανθρωπιά.
© Θοδωρής Βοριάς
Οκτώβριος 2020
Ποιητική συλλογή "Χαμένες ψηφίδες 2" - Εκτός εμπορίου - Θεσσαλονίκη - 2024.
Φωτογραφία: Θοδωρής Βοριάς (2024) - Το πατρικό. Ερείπιο στην οδό Τομεύς Έβρου, στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης.
