Τη ρωγμή στη φωτογραφία
-από τον ουρανό μέχρι τη σκεπή
του σπιτιού μας-
δεν την άνοιξε ο χρόνος στο χαρτί.
Ρωγμή του χρόνου
στα όνειρά μου είναι,
ρωγμή που έσταζε
από χρόνια αναμνήσεις.
Έσταζε από τότε η σκεπή,
έμπαζε όνειρα τις κρύες νύχτες
κι ανέβαιναν απ' τη ρωγμή εκείνη
οι προσευχές μας στα σύννεφα.
Τη ρωγμή στη φωτογραφία
να μη τη ρετουσάρεις φωτογράφε,
ακόμα στάζουν οι αναμνήσεις...
Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο της φωτογράφου κ. Λένας Σιώπη:
