Κάποιος ερωτευμένος θα μπορούσε να βαδίσει στην ακτή της Σκυθίας
και δε θα ’ταν κανείς τόσο βάρβαρος για να τον βλάψει.
Η σελήνη θα του κρατάει το κερί,
τ’ αστέρια θα τον οδηγούν να μην σκοντάψει
κι ο Έρωτας θα κρατάει μπροστά του αναμμένους πυρσούς
για να διώχνει τα λυσσασμένα σκυλιά από τα πόδια του,
έτσι όλοι οι δρόμοι θα ’ναι διαρκώς ακίνδυνοι·
γιατί ποιος είναι τόσο άδικος ώστε να χύσει
το αγνό, πηχτό αίμα ενός εραστή;
Η Κύπρις είναι ξεναγός του.
Αν οι νεκροπομποί μ’ ακολουθήσουν
-αξίζει να πεθάνεις τέτοιο θάνατο.
τ’ αστέρια θα τον οδηγούν να μην σκοντάψει
κι ο Έρωτας θα κρατάει μπροστά του αναμμένους πυρσούς
για να διώχνει τα λυσσασμένα σκυλιά από τα πόδια του,
έτσι όλοι οι δρόμοι θα ’ναι διαρκώς ακίνδυνοι·
γιατί ποιος είναι τόσο άδικος ώστε να χύσει
το αγνό, πηχτό αίμα ενός εραστή;
Η Κύπρις είναι ξεναγός του.
Αν οι νεκροπομποί μ’ ακολουθήσουν
-αξίζει να πεθάνεις τέτοιο θάνατο.
Εκείνη θα ’φερνε λιβάνι και στεφάνια στο μνήμα μου
και θα στεκόταν σαν στολίδι στην πυρά μου.
και θα στεκόταν σαν στολίδι στην πυρά μου.
Να δώσει ο Θεός να μη θάψουνε τα κόκκαλά μου σε δημοσιά
που περνάει αδιάκοπα ο κόσμος·
έτσι βεβηλώνονται των εραστών οι τάφοι.
Να ’ναι τόπος παράμερος και σκιερός, να με σκεπάζουν φυλλωσιές
ή να με θάψουν κάτω από λοφάκι
κάποιας ανώνυμης αμμουδιάς·
πάντως δε θέλω το μνήμα μου σε δημοσιά.
που περνάει αδιάκοπα ο κόσμος·
έτσι βεβηλώνονται των εραστών οι τάφοι.
Να ’ναι τόπος παράμερος και σκιερός, να με σκεπάζουν φυλλωσιές
ή να με θάψουν κάτω από λοφάκι
κάποιας ανώνυμης αμμουδιάς·
πάντως δε θέλω το μνήμα μου σε δημοσιά.
Απρίλιος 2019
Ελεύθερη απόδοση από τον Θοδωρή Βοριά. Απόσπασμα από τη συλλογή του Έζρα Πάουντ «Υποταγή στον Σέξτο Προπέρτιο» από την ενότητα VII, από το μεταφρασμένο κείμενο του βιβλίου Έζρα Πάουντ, μετάφραση Ηλίας Κυζηράκος, εκδόσεις Δωδώνη, 1984.
Δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο 2020 στο περιοδικό ΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ τχ.38.
