Καρφωμένος στα σύννεφα




Το μεσημέρι γυαλίζουν τα καρφωμένα σου φτερά
                                                          στα σύννεφα
-φεγγάρι που ξέφυγες από τις νύχτες-
κι όσοι μπορούν να ορθώνουν το κεφάλι
θα σε βλέπουν.

Ανυπεράσπιστος στη βαρβαρότητα της πόλης,
κατάληξες κι εσύ να αιωρείσαι
πλάι στον Προμηθέα.

Το δειλινό ματώνετε τον ουρανό.
Τη νύχτα αστράφτει η κρυμμένη φωτιά
απ’ τα καλάμια σας
κι οι ανυποψίαστοι λένε πως έρχεται βροχή.


Ιούνιος 2010


Από την ποιητική συλλογή "Χαμένες ψηφίδες"
ιδιωτική έκδοση - 2012.


Το ποίημα μεταφράστηκε στη ρουμανική γλώσσα από την Edith UNCU