Όταν
περάσεις τον χαρτοκόπτη
ανάμεσα
στις ενωμένες σελίδες άκοπου βιβλίου
και
σκίσεις την παρθενοραφή τους
ίσως να
νιώσεις την ηδονή
των
απελευθερωμένων τους αράδων.
Αποκαλύπτονται
στο φως,
παίρνουν
αέρα,
φλερτάρουν
με τα μάτια σου.
Ακόμα
και παρατημένα στο κομοδίνο
διαλαλούν
τη χαμένη παρθενιά τους.
Πάει
πια η ομοιομορφία στ’ ακροσέλιδα,
πάει
και το μεράκι του βιβλιοδέτη.
Με
τις ίνες του χαρτιού
να
προεξέχουν ακανόνιστα,
η
ερωτική ανατριχίλα της ανάγνωσης,
αιώνια
θα προκαλεί
του
παζαριού τ’ ανέγγιχτα βιβλία.
Ιούνιος 2012